Горад прыдзе
Автор: Дамашэвіч Уладзімір
Жанр: Советская проза
Теги: antique
Год издания: 1960
Язык книги: белорусский
Описание книги «Горад прыдзе»
Это произведение было опубликовано в 1960 году. На нашем сайте возможно скачивать книгу «Горад прыдзе» в формате fb2, html, txt, rtf, epub, mobi, pdf или прочитать online. Здесь так же можно почитать отзывы читателей этой книги, и увидеть их оценки. А в магазинах наших партнёров заказать электронную версию книги.
ОТЗЫВЫ ЧИТАТЕЛЕЙ
ПОХОЖИЕ КНИГИ
0.0
(0)
«Повесть о хлорелле» автор раскрывает перед читателем судьбу семьи профессора Свиридова — столкновение мнений отца и сына — и одновременно повествует о значении и удивительных свойствах маленькой...
0.0
(0)
«Я всегда воспринимал жизнь как чудо, — говорит о себе Илья Михайлович Лавров, — и верил, что наша обыкновенная жизнь и есть необыкновенное счастье. Вот это восприятие, эта поэзия окружающего и легли...
0.0
(0)
Повесть о жизни Вены после освобождения ее от немцев, во время нахождения там советских войск.
0.0
(0)
Читателю широко известны романы и повести Евгения Пермяка «Сказка о сером волке», «Последние заморозки», «Горбатый медведь», «Царство Тихой Лутони», «Сольвинские мемории», «Яр-город». Действие нового...
0.0
(0)
В свои сорок лет главная героиня повести, мать-одиночка, посвятившую всю себя дочери, твердо уверовала: личное счастье навсегда стало для неё недостижимой мечтой. Но именно в этот момент жизнь ее...
ДРУГИЕ КНИГИ АВТОРА
0.0
(0)
Шчасце не месцілася ў грудзях у старое Хвядоры...Толькі сцямнела, як нехта затупаў у сенцах, адразу знайшоў клямку і пераступіў парог.— Добры вечар... Хто тут жывы? — спытаў мужчынскі голас.Маці...
0.0
(0)
Рукапіс рамана праляжаў у аўтара дваццаць гадоў. Дзеянне яго адбываецца на рубяжы 50—60-х гадоў, калі культ асобы Сталіна быў развянчаны, але не да канца, калі гаварыць праўду станавілася ўсё цяжэй і...
0.0
(0)
У абедзенны перапынак малады супрацоўнік выдавецтва Мікалай Васюк спяшаўся на спатканне. Здарылася так, што на суботніку ў падшэфным калгасе ён з першага позірку закахаўся ў адну дзяўчыну, як пасля...
0.0
(0)
Аўтобус Мінск—Буднікі спыніўся на цэнтральнай плошчы, людзі высыпалі на вуліцу, як пчолы з вулля, панавала мітусня: хто браў свае рэчы з багажных камераў, хто ўжо абдымаўся са сваімі, што чакалі...
0.0
(0)
Русіновіч ішоў па вуліцы ў густой людской плыні. Насустрач, як жывая рака, рухаліся людзі — парамі, групамі, па адным.Панаваў вячэрні паўзмрок, загарэліся лямпачкі ілюмінацыі. Была тая прыемная пара...