Мудроў Вінцэсь.

Вінцэсь Мудроў (нар. 11 верасня 1953, Полацк) — беларускі празаік і журналіст.
Нарадзіўся ў сям'і савецкага афіцэра, рускага па нацыянальнасці. Дзяцінства і юнацтва правёў у Беларусі, на радзіме маці. Вучыўся ў Наваполацкай сярэдняй школы № 2. Скончыў Наваполацкі політэхнічны інстытут (1976). Працаваў інжынерам на прадпрыемствах Наваполацку, а пасля Ямала-Ненецкай аўтаномнай акругі РСФСР. Са школьных гадоў займаўся грамадскай дзейнасцю, пастаянна адчуваў кантроль КДБ. У канцы 1980-х вярнуўся ў Беларусь. У 1990-х рэдагаваў літаратурны альманах «Ксэракс Беларускі». Працаваў карэспандэнтам Радыё «Свабода». Сябра Беларускага ПЭН-цэнтру, Саюза беларускіх пісьменнікаў і Таварыства вольных літаратараў. Жыве ў Наваполацку.
Аўтар кніг прозы:

<*>«Жанчыны ля басейна» (1992),
<*>«Гісторыя аднаго злачынства» (1993),
<*>«Зімовыя сны» (1999),
<*>«Ператвораныя ў попел» (2005),
<*>«Альбом сямейны» (2007),
<*>«Багун» (2013).

Лаўрэат прэміі часопіса «Крыніца» (1998), прэміі «Залаты апостраф» (2010), трэцяе месца Прэміі Гедройца (2014) за зборнік апавяданняў «Багун».